انواع خرما و نحوه ی نگهداری آن

خرما یکی از انواع قندهای طبیعی است که سرشار از مواد مغذی است. خرما از یک گیاه خرما با نام علمی Phoenix dactyliferal از خانواده Palm گرفته شده است. بر اساس نظریه ویلسون، یکی از کارشناسان برجسته تاریخ و شواهد مستدل در این زمینه، خانه اصلی این گیاه عراق و مناطق غربی و جنوبی ایران است. در حال حاضر بیش از نیمی از خرمای مصرفی جهان در دشت خوزستان، بین النهرین، حاشیه رودخانه کارون و اروند رود در کشورهای ایران و عراق کشت می شود. شاید همین دلیل دلیل افزایش تنوع درختان خرما در ایران باشد. برای درک بهتر انواع خرمای ایرانی، تعدادی از این میوه شگفت انگیز و غیر معمول را شرح می دهیم.

خرما مضافتی: به دلیل رطوبت زیاد به خرمای مرطوب نیز معروف است. این تاریخ بسیار محبوب است. خرمای مضافتی که نوع مرغوب آن مشکی است یکی از خوش طعم ترین خرماهای دنیا به شمار می رود.

خرما پیارم: خرمای پیارم یکی از پرطرفدارترین خرماهای ایران است. این خرما که از نوع نیمه خشک است، حاوی قند فروکتوز است که برای بدن ضرری ندارد و به عنوان قند مجاز برای دیابتی ها شناخته می شود. این خرما معمولا در استان هرمزگان برداشت می شود و خرمای گران قیمتی است. یکی از مهم ترین ویژگی های این خرمای ایرانی دیررس بودن آن است.

خرما کلونی: این خرما بیشتر در خوزستان استفاده می شود. یکی از خرماهای نیمه خشک کشور محسوب می شود و به دلیل داشتن کالری و قند بالا بهترین انتخاب برای افراد لاغر و ورزشکاران است. این خرما به دلیل حجم کم آب یکی از بهترین گزینه ها برای صادرات است.

خرما شاهانی: این خرما بیشتر در نخلستان های هرمی شکل می روید. به دلیل رطوبت موجود در آن به خرما نیز معروف است و می توان از آن برای تهیه انواع شیره و رب خرما استفاده کرد. به دلیل رنگ و طعم مطبوعش می توان گفت که طرفداران بی شماری دارد.

خرما گونتر: خرما گونتر که هسته کوچکی دارد و به کانتار یا کندی نیز معروف است. خرمای گونتار یکی از تازه ترین خرماهاست. این خرما در استان خوزستان می روید و از ارقام نیمه خشک محسوب می شود. رنگ مایل به قهوه ای و ظرفیت نگهداری بالایی دارد.

فورمی ربیع: این خرما قرمز رنگ و متمایل به سیاه است و محل اصلی تولید آن سیستان و بلوچستان است. این گونه میوه درشت، پوست براق، تمیز و نازک، ظاهری چروکیده و کشیده، رطوبت کم و ماندگاری طولانی دارد.

خرمای زاهدی: این نوع خرما نیمه خشک محسوب می شود و اندازه متوسط ​​و پوستی نرم و براق دارد. خرمای زاهدی دارای رنگ قهوه ای روشن، عطر و طعم شیرین، بیضی شکل و قسمت گوشتی زرد است.

خرمای کبکاب: این خرما نیز جزو خرمای نیمه خشک است و در ایران طرفداران زیادی دارد. پوست این خرما نسبت به سایر خرماها ضخیم تر و سفت تر است. شهد و شیره این خرما فراوان است و بیشتر این خرما در نخلستان های بهبهان برداشت می شود.

خرمای خاصویی: این خرما مانند خرمای کبکاب در بهبهان خوزستان می روید. طول عمر این خرما طولانی است و ظرفیت نگهداری بالایی دارد. این خرما که طرفداران خود را دارد یکی از تاثیرگذارترین خرماهای خوزستان به شمار می رود. شکل خرمای خصوی کوچک و منحصر به فرد است.

خرمای خدری: این خرما باعث افزایش قدرت و حیات تازه در افراد می شود. این خرماها قهوه ای، خشک و شیرین با پوستی چروکیده و اندازه های مختلف هستند. خدری به دلیل داشتن اثر انرژی زا، تازگی و قیمت مناسب یکی از بهترین خرماها برای مصرف عمومی به شمار می رود.

خرمای هزاروانی: خرمای هزاروانی یکی از خرمای شیرین و لطیف است و دومین خرمای کشت شده در نخلستان های خوزستان به شمار می رود. هسته خرمای هزاروانی به طور کامل از تفاله آن جدا شده و این سن می تواند فرصت استفاده از تمام قسمت های میوه را فراهم کند. این خرما دارای اندازه متوسط ​​تا بزرگ است که در ابتدا به رنگ قهوه ای نارنجی و سپس قهوه ای روشن می شود.

خرمای برهی: این خرما اصالتاً عراقی است اما به دلیل علاقه مندان زیادی که در ایران دارد، در مناطق جنوبی ایران نیز می روید. خرمای رسیده طعم کاراملی می دهد. این خرما را می توان ماه ها در فریزر نگهداری کرد. زرد، ترد، شیرین و بسیار خوش طعم است.

خرمای المهتری: نوعی خرما از نخلستان های محلی استان هرمزگان است. این خرما که ارزش اقتصادی بالایی دارد بسیار زودرس و اندازه آن نسبتاً کشیده و کوچک است. این نوع خرما دارای رنگ زرد مایل به قهوه ای روشن است.

خرما مرداسنگ: این خرما یکی از معروف ترین انواع خرما در کرمان است. به دلیل تولید کم این خرما، بیشترین مصرف آن در کرمان و مناطق جنوبی کشور است. علاقه مندان به این خرما معمولا در حوالی برداشت این محصول به مناطق جنوبی کشور می رسند.

خرمای قندی: خرمای قندی در منطقه قاسم عربستان و مناطق جنوبی ایران می روید. این خرما به دلیل خواص دارویی، مواد مغذی، طعم بسیار شیرین، ترد بودن، کلسترول پایین آن شناخته شده است.

خرمای مایول: می توان گفت خرمای مایول زیباترین خرما را دارد و یکی از خرمای نیمه خشک ایرانی است و شیرین ترین طعم را در بین تمام خرماها دارد. خرمای مجول ابتدا در مصر و سپس در ایران و عربستان کشت می شد و یکی از مهم ترین خرمای صادراتی ایران است.

نحوه نگهداری خرما در خانه

بسیاری از ما پس از خرید خرما را بیرون از یخچال نگهداری می کنیم، اما این باعث کاهش ماندگاری خرما می شود. نگهداری خوب می تواند رطوبت، طعم و عطر خرما را حفظ کند. برای نگهداری بیشتر خرما و حفظ طعم آن از ترفندهای زیر استفاده کنید.

خرما را در یخچال نگهداری کنید:

خرماهای تازه را در یخچال نگهداری کنید، زیرا خرمای مرطوب می تواند محل پرورش موجودات میکروسکوپی باشد.

نگهداری خرما در یخچال باعث حفظ طعم خرما می شود و از خراب شدن و ترش شدن آن جلوگیری می کند.

خرمای تازه در صورت بسته بندی مناسب تا هشت ماه و خرمای خشک را تا یک سال می توان در یخچال نگهداری کرد.

مواظب باشید خرما را جلوی غذاهای معطری مانند گشنیز قرار ندهید زیرا خرما خیلی زود گند می شود.

 نگهداری خرما در فریزر:

بهترین مکان برای نگهداری طولانی مدت خرما، فریزر شماست.

خرماها را در یک کیسه پلاستیکی زیپ دار قرار دهید و هوای اضافی را فشار دهید. وجود هوا در کیسه می تواند زمان فساد غذا را تسریع کند.

برای خرماها یک سانتی متر فاصله بگذارید تا در صورت یخ زدن خرماها با باز شدن کیسه نگهداری پاره نشوند.

تاریخ را روی تاریخ ها بنویسید تا خرما در کیسه پلاستیکی زیاد نماند.

خرما را در پایین ترین قسمت فریزر نگهداری کنید تا ماندگاری آن بیشتر شود و بعداً خراب نشود. به این ترتیب، هنگامی که برق قطع می شود، محصولات منجمد که در دورترین قسمت فریزر هستند، دیرتر آب می شوند و سالم می مانند.

خرما را با بسته بندی خوب می توانید تا 3 سال در فریزر نگهداری کنید.

زمانی که خرما را از فریزر خارج می کنید، در صورت احساس طعم یا بوی نامطبوع، به هیچ عنوان از آن استفاده نکنید.

 نکاتی برای نگهداری خرمای خشک

می توانید خرمای خشک را در هوای اتاق نگهداری کنید.

خرماهای خشک و نیمه خشک را می توانید در دمای اتاق نگهداری کنید.

نگهداری طولانی مدت خرما منجر به جمع شدن شیره در انتهای ظرف مورد نظر و زشت شدن شکل خرما می شود.

پس از نگهداری خرما، پس از مدتی رطوبت روی آن خشک می شود و این خشک شدن رطوبت باعث ایجاد لکه هایی بر روی پوست خرما می شود که به آن تبلور قند خرما (شهد) می گویند. این کاملا طبیعی است و می توانید با دادن حرارت کمی به این کریستال های شکر آب کنید.